รายเล็กก็ค่อยๆ ดิ้นรนกันไป ส่วนรายใหญ่เดี๋ยวรัฐอุ้มให้เอง

งานนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเอาคำพูดอะไรมาอธิบายความฝนตกไม่ทั่วฟ้าของการได้รับความช่วยเหลือจากรัฐบาลดี เมื่อผู้ประกอบการรายย่อยต้องมาแย่งชิงกันลงทะเบียนคนละครึ่งและเราชนะ เพื่อให้ประชาชนนำเงินที่รัฐบาลแจกให้มาจับจ่ายซื้อของที่ร้าน ซึ่งยอดขายเองก็อาจจะดีขึ้นกว่าช่วงปิดเมืองโควิด 19 ก็จริง แต่มีน้อยร้านมากที่จะขายดีกว่าวันคืนเก่าๆ ในตอนที่เศรษฐกิจนั้นยังดีอยู่ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่ามีร้านรวงเข้าร่วมโครงการเป็นจำนวนมาก ทำให้รายได้นั้นกระจายไปในหลายๆ จุด แต่สำหรับธุรกิจขนาดใหญ่ เช่น ธุรกิจการท่องเที่ยว และการคมนาคมขนส่งต่างๆ รัฐบาลกลับเข้ามาช้อนมาอุ้ม เลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดี จนบางทีก็อดสงสัยไม่ได้ว่า หรือจะเป็นเพราะคนเราทำบุญมาไม่เท่ากัน เพราะชาวบ้านร้านตลาดนี่ต้องดิ้นรนกันเองในทุกๆ วัน คนที่ได้เงินอุดหนุน ก็สมัครเป็นร้านค้าไม่ได้ ถ้าสมัครเป็นร้านค้า ก็จะไม่ได้เงินเยียวยา เป็นปัญหาวนลูปกันไปมาแบบนี้

อย่างไรก็ตาม เราก็ต้องยอมรับว่าประเทศไทยนั้นเป็นเมืองท่องเที่ยว ซึ่งรายได้จากการท่องเที่ยวจากชาวต่างชาติที่แวะเวียนเข้ามาที่ประเทศไทยในแต่ละปี ก่อนที่เจ้าโควิด 19 จะมาบุกนั้น เป็นเสมือนท่อน้ำเลี้ยงสำคัญให้กับประเทศไทย จึงไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมองค์กรแรกที่รัฐบาลประกาศอุ้ม คือ ธุรกิจการบินไทย ที่มีความเสี่ยงที่จะปิดกิจการอยู่หลายครั้ง เนื่องจากมีภาระหนี้สินค่อนข้างมาก และผู้บริหารไม่ได้มีมาตรการการแก้ไขปัญหาที่ดีพอมารองรับกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป และถึงแม้ว่าจะมาขายปาท่องโก๋จนโด่งดัง แต่มันก็ไม่พอค่าดอกเบี้ยเงินกู้ที่การบินไทยต้องจ่ายอยู่ดี

และมาจนถึงวันนี้ รัฐบาลเพิ่งจะนึกได้ว่าประเทศไทยไม่ได้มีแค่การบินไทยเพียงสายการบินเดียว เลยสั่งให้ให้ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย (ธสน.) หรือเอ็กซิมแบงก์ เร่งพิจารณาแนวทางความช่วยเหลือผ่านการให้สินเชื่อกับธุรกิจสายการบิน โดยมีเงื่อนไขว่า ต้องนำสินเชื่อเพื่อไปจ่ายเงินเดือนพนักงานเท่านั้น ซึ่งหน่วยงานที่รับผิดชอบก็ต้องไปดูในรายละเอียดว่าจะดำเนินการอย่างรอบคอบและรัดกุมได้อย่างไร ซึ่งในขณะนี้ ทางคณะดำเนินการ กำลังพยายามแก้ไขหลักเกณฑ์มาตรการสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำของธนาคารแห่งประเทศไทยจำนวน 5 แสนล้านบาท ซึ่งปัจจุบันยังมีวงเงินเหลืออยู่ค่อนข้างมากนั้น แต่ก็ยังไม่อนุมัติสักที

งานนี้ใครที่ทำงานสายการบินอื่นๆ นอกจากการบินไทย น่าจะพอใจชื้นอยู่บ้าง แต่ก็อย่าลืมมองหาช่วงทางการทำธุรกิจและการลงทุนอื่นๆ สำรองเอาไว้ด้วยก็ดี เพราะถ้าหากมีการเปลี่ยนแปลงอะไรเพิ่มเติมในอนาคต จะได้รับมือกับมันได้อย่างทันท่วงทีนั่นเอง

# เปิดแผนการบริหารชาไทยที่ขายดีที่สุดอย่างอิชิตันในปี 2564